.jpg)
นั่งมองเหม่อเผลอไผลคล้ายคนหลอน
เพราะอดนอนกลอนกร่อยพลอยอ่อนไหว
แต่อยากต่อสักบทจดลงไป
ที่เขียนได้ช่างมั่วแสนงัวเงีย (๔๗๖)
มัวเบลอเบลอเอ๋อเอ๋อละเมอหา
รอแก้วตาแก้ไขใจที่เสีย
สักแก้วนึงถึงใจได้หายเพลีย
น้องเสิร์ฟเบียร์พร้อมยิ้มหวานพานรื่นกลอน (๔๗๗)
เพราะอดนอนกลอนกร่อยพลอยอ่อนไหว
แต่อยากต่อสักบทจดลงไป
ที่เขียนได้ช่างมั่วแสนงัวเงีย (๔๗๖)
มัวเบลอเบลอเอ๋อเอ๋อละเมอหา
รอแก้วตาแก้ไขใจที่เสีย
สักแก้วนึงถึงใจได้หายเพลีย
น้องเสิร์ฟเบียร์พร้อมยิ้มหวานพานรื่นกลอน (๔๗๗)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
