เป็นยาดี ผีบอก มิหลอกแน่
ของไทยแท้ มะมุ่ย ลุยขยัน
ยกต่อยก หกเจ็ด สะเด็ดมัน
ค่ำ-ไก่ขัน-ตะวันโด่ง มิลงเรือน
อุตริ มิรู้ ฟังปู่(ต๋าคำ)ว่า
กลางกุมภา ผลดก ตกกลาดเกลื่อน
หรือถูกไฟ ไหม้แห้ม เป็นแรมเดือน
ช้างม้าเยือน คุ้ยแคะ และเล็มกิน
สัตว์พิลึก คึกคัก จักชูหาง
คนเอาบ้าง ลองดะ สมถวิล
ปากต่อปาก ฝากมั่ว ทั่งธานิน
นานลืมสิ้น ว่าพิษ ไร้ฤทธิ์ยา
ไม่จำเป็น เห็นทึ่ง พึ่งฝรั่ง
แขกอาบัง จีน.ใช้ ไวอากร้า
ทั้งปู่เซิน เมินไวน์ ว่านสุรา
เสียเงินตรา เจอปลอม ย้อมขายมี
บดเป็นผง ลงคน ปนน้ำผึ้ง
บีบมะนาว นิดหนึ่ง รสถึงที่
ตอนท้องเปล่า เข้าไส้ ซึมได้ดี
วันสามสี่ ช้อนโต๊ะ โจ๊ะพรึมพรึม
เรื่องนิยม ชมใด ใครอย่าว่า
ก่อนชรา เท่งทึง จึงขอปลื้ม
รักสนุก ทุกวัน มันสบึมส์
จะมิลืม เธอจ๋า หมามุ่ยเอย
รพีกาญจน์ 59
สรรพคุณ หมามุ่ย เจอลุยแหลก
มันช่างแปลกจริงๆ ยิ่งอกเอ๋ย
เติบโตได้ ใหญ่มา พึ่งจะเคย
ไฉนเลย ฤทธิ์ยา ว่ามากมี
แต่อย่างไร คงไม่ กล้าทานดอก
กลัวโดนหลอก บอกว่า ไม่กล้านี่
แต่ถ้าเป็น ยาใจ พี่รพีฯ
น้องยินดี กินหมด แม้ปลดปลง
พันทอง