อานิสงส์แห่งทุกข์
เคยทำงานสบายอยู่ในร่ม
ชนนิยมมีหน้าชะตาเต้น
ทั้งรูปร่างอ้วนพีดีตามเกณฑ์
มิยอมเล่นกีฬาปรายตามอง
ทำงานเบาเงินดีมีความสุข
ไม่มีทุกข์ภัยร้ายให้สยอง
จึงเกิดความชอบทำคิดลำพอง
คึกคะนอง รวยทน จนไม่เป็น
กร๊าฟชีวิตขีดเส้นเผ่นลงขึ้น
เมฆทะมึนตั้งเค้าให้เราเห็น
ระวังหนาหน้าดำจะลำเค็ญ
เกิดทุกข์เข็ญวันหน้ามิช้านาน
ต้องตกทุกข์ได้ยากลำบากยิ่ง
มิทนนิ่งรีรอเข้าต่อต้าน
สู้ทุกอย่างขวางหน้าที่มาพาน
ทรมานเพียงใดไม่บ่นเลย
ผลพลอยได้ร่างกายเริ่มผ่ายผอม
สิ่งแวดล้อมแสนดี ที่เปิดเผย
ทั้งเบาหวาน,ไขมัน,ความดันเอย
ที่คุ้นเคย หายไป หาไม่เจอ
ขอขอบคุณความทุกข์ที่รุกฆาต
ดั่งช่วยกวาดโรคภัยมิให้เผยอ
ไม่มีโรคเป็นลาภทราบนะเออ
ถ้ายังเผลอสุขสบาย คงตายแล้ว
“ไพร พนาวัลย์”