มิอยากกลับลับลา...สู่ป่าใหญ่
เพราะอยากไม่รวมอยู่กับหมู่หงส์
กางเขนเศร้าเจ้ามาแต่ป่าดง
เจ้าก็คงกลับคืนอย่าฝืนทน
มากระโดดโลดเต้นเล่นบนขอน
ลืมนครแสงสีที่สับสน
รักที่นี่มีให้ไม่อับจน
อย่าหลงกลคำบอกที่หลอกลวง
มาลงหลักปักฐานที่บ้านฉัน
เหมือนสวรรค์บนดินถิ่นแดนสรวง
แล้วจะพาเจ้าบินกินข้าวรวง
เอี้ยงขอควงกางเขนดง...เลิกหลงทุย
เพราะอยากไม่รวมอยู่กับหมู่หงส์
กางเขนเศร้าเจ้ามาแต่ป่าดง
เจ้าก็คงกลับคืนอย่าฝืนทน
มากระโดดโลดเต้นเล่นบนขอน
ลืมนครแสงสีที่สับสน
รักที่นี่มีให้ไม่อับจน
อย่าหลงกลคำบอกที่หลอกลวง
มาลงหลักปักฐานที่บ้านฉัน
เหมือนสวรรค์บนดินถิ่นแดนสรวง
แล้วจะพาเจ้าบินกินข้าวรวง
เอี้ยงขอควงกางเขนดง...เลิกหลงทุย
(เอี้ยงขอควงกางเขนดง...เลิกหลงทุย-น้อยใจแล้วนะ)
ทิ้งให้ทุยลุยทุ่งยันรุ่งเช้า
ใจร้ายเจ้าเอี้ยงน้อยคอยถ่มถุย
ไปหลงเพลินเดินดงมิลงลุย
เพื่อนเจ้าทุยไม่มีที่บ้านนา
วอนเอี้ยงกลับมาหาทุยฟังขลุ่ยเสียง
ยินสำเนียงเพรียกพร่ำคร่ำครวญหา
อย่าหลงเลย"กางเขนดง"จงกลับมา
ทุยคอยหาเี้อี้ยงกลับจับหลังทุย
ใจร้ายเจ้าเอี้ยงน้อยคอยถ่มถุย
ไปหลงเพลินเดินดงมิลงลุย
เพื่อนเจ้าทุยไม่มีที่บ้านนา
วอนเอี้ยงกลับมาหาทุยฟังขลุ่ยเสียง
ยินสำเนียงเพรียกพร่ำคร่ำครวญหา
อย่าหลงเลย"กางเขนดง"จงกลับมา
ทุยคอยหาเี้อี้ยงกลับจับหลังทุย
ผู้หญิงดินๆ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
