กุศลอกุศลย่อมปนอยู่
เมื่อชิวันมันดูเป็นสังขาร
ครั้นย่อยยับแหลกแล้วลงแหลกราน
ดีและชั่วฝากในกาลใครคำนึง
หากความดีมีคนเขากล่าวขวัญ
ชั่วและร้ายเช่นกันเคยหวงหึง
อาจมวลมิตรคิดร่ำรักรำพึง
อยู่ติดตรึงหว่างใจไม่รู้เลือน...(เอย)
เมื่อชิวันมันดูเป็นสังขาร
ครั้นย่อยยับแหลกแล้วลงแหลกราน
ดีและชั่วฝากในกาลใครคำนึง
หากความดีมีคนเขากล่าวขวัญ
ชั่วและร้ายเช่นกันเคยหวงหึง
อาจมวลมิตรคิดร่ำรักรำพึง
อยู่ติดตรึงหว่างใจไม่รู้เลือน...(เอย)