ในโลกนี้มีอะไรใช่เที่ยงแท้
อาจผันแปรหมุนเวียนเปลี่ยนสังขาร
ใช่คงอยู่คู่ฟ้าทิวากาล
ต้องพบพานพลัดพรากจากกันไป
ธารธาราหลั่งรินไหลไม่หวนกลับ
ตะวันลับอ่อนแรงแสงไสว
ระงมก้องร้องร่ำกล่ำกลืนใจ
พิณพาทย์ไพรบรรเลงเพลงน้ำตา
จากถิ่นรักพักกายใต้ฟ้ากว้าง
จากคนเคยร่วมทางสุดใฝ่หา
จากครั้งนี้ไปลับไม่กลับมา
ผ่านเวลาจากนี้ที่ตรอมตรม
รสเคยหวานกลับซ่านลิ้นถวิลทุกข์
ที่เคยสุขรสสลายกลายขื่นขม
ภาพวันเก่าเล่าย้อนตอนรื่นรมณ์
ฝากผ่านลมจะคิดถึงตรึงตราใจ
เหนื่อยมากแล้วหลับเถิดหนาอย่าได้ห่วง
อยู่ ณ สรวงบนชั้นฟ้านภาใส
แม้จะห่างทางลำบากหรือแสนไกล
จะตามไปในสักวันพลันพบเจอ
อาทิตย์สีดำ
ปล.ห้วงสุดท้ายของทุกคน ไม่มีเลยไม่มีจริงๆที่ใครจะหนีพ้น ความตาย
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
24 พฤศจิกายน 2024, 10:04:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ที่สุดท้ายของทุกคน (อ่าน 31634 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: