หน้ากระจกบานเก่าห้องเศร้าหมอง
หญิงหนึ่งครองความเหงาปวดร้าวแสน
ดูซึมเหม่อท่าทางเบลอฉันห่วงแทน
หรือเจ็บแค้นเรื่องไรใครทำเธอ
หญิงหนึ่งครองความเหงาปวดร้าวแสน
ดูซึมเหม่อท่าทางเบลอฉันห่วงแทน
หรือเจ็บแค้นเรื่องไรใครทำเธอ
บอกฉันหน่อยได้ไหมฉันจะช่วย
เอื้ออำนวยคอยซับน้ำตาเอ่อ
ไหลร่วงรินอาบปรางค์สองข้างเธอ
อย่ากลัวเพ้อฉันช่วยปลอบยอดดวงมาลย์
เอื้ออำนวยคอยซับน้ำตาเอ่อ
ไหลร่วงรินอาบปรางค์สองข้างเธอ
อย่ากลัวเพ้อฉันช่วยปลอบยอดดวงมาลย์
อยากจะห้ามน้ำตาไม่ให้ไหล
ทำไม่ได้หัวใจให้สงสาร
ได้แต่มองในกระจกนานแสนนาน
นึกสงสารคนนั่งเหงา...เงาตัวเอง
ทำไม่ได้หัวใจให้สงสาร
ได้แต่มองในกระจกนานแสนนาน
นึกสงสารคนนั่งเหงา...เงาตัวเอง
ผู้หญิงดินๆ
เห็นหน้ายิ้ม พิมพ์ใจ ในกระจก
แท้จริงอก ตรอมตรม รักข่มเหง
ซ่อนความเศร้า เหงาสับ กับครื้นเครง
ซ่อนวังเวง ขมขื่น ด้วยชื่นบาน
โอ้อกใจ ใครเล่า หรือเท่าฉัน
ทุกคืนวัน ฝันละเมอ อยากเพ้อขาน
ว่าความรัก ปักทรวง ทั้งดวงมาน
แต่นิจจา มิกล้าหาญ กล่าวขานไป.../
บูรพาท่าพระจันทร์
แท้จริงอก ตรอมตรม รักข่มเหง
ซ่อนความเศร้า เหงาสับ กับครื้นเครง
ซ่อนวังเวง ขมขื่น ด้วยชื่นบาน
โอ้อกใจ ใครเล่า หรือเท่าฉัน
ทุกคืนวัน ฝันละเมอ อยากเพ้อขาน
ว่าความรัก ปักทรวง ทั้งดวงมาน
แต่นิจจา มิกล้าหาญ กล่าวขานไป.../
บูรพาท่าพระจันทร์