มันเป็นความหวั่นหวาดมิอาจเอื้อน
มันเป็นความลางเลือนไม่เหมือนเก่า
มันเป็นความท้อแท้อ่อนแอเงา
มันเป็นความหงอยเหงารุมเร้าใจ
มันเป็นความอึดอัดคอยกัดเซาะ
มันเป็นความหยันเยาะเฉพาะได้
มันเป็นความเจ็บถี่ที่ทรวงใน
มันเป็นความหวั่นไหวไม่เหมือนเดิม
มันเป็นความกระจ่างสว่างวาบ
มันเป็นความซึมซาบอาบแรกเริ่ม
มันเป็นความปรุงแต่งแรงใส่เติม
มันเป็นความเคลิบเคลิ้มเสริมอารมณ์
มันเป็นความคิดมั่วเพียงชั่วแล่น
มันเป็นความหวานแสนแทนความขม
มันเป็นความโหยหาไขว่คว้าชม
มันเป็นความโศกตรมถมทวี
มันเป็นความโง่เขลาเบาความคิด
มันเป็นความยึดติดอย่างผิดที่
มันเป็นความอ่อนไหวในไมตรี
มันเป็นความยินดีที่ลืมตัว
มันเป็นความหวังวาดปรารถนา
มันเป็นความใจกล้าพริบตาชั่ว
มันเป็นความผิดพลาดขาดความกลัว
มันเป็นความต่างขั้วระหว่างกัน
"กานต์ฑิตา"
๒๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
