จิตใจรัก อักษรา หาใดเปรียบ
เคยเลาะเลียบ เทียบฝั่ง ใจยังหาย
เรือลำน้อย ลอยล่อง เลาะคลองราย
แว่วเสียงปลาย สำเนียงเร่ เห่บทกลอน
แวะเรือล้า คราทุกข์ ปลุกใจพัก
ฟังกลอนรัก เลาะเวียน หมั่นเขียนผ่อน
ยามเหนื่อยรด หดหู่ ดูร้าวรอน
กลอนคอยสอน วอนเว้า อย่างเข้าใจ
กลอนสนุก สุขสนาน สราญรื่น
กลอนขมขื่น ฝืนเรา เศร้าโศกไห้
กลอนยียวน กวนคน หวังผลไป
กลอนจากไกล ฟังแล้ว ทำแกร่วเลย
ทั้งหมดสิ้น ยินเพียง ส่งเสียงโสต
ทางไกลโยชน์ ต้องไป ไม่เปิดเผย
ผ่านมาใหม่ ให้จ้อง ล่องเรือเกย
หนุนเขนย ริมชาน ที่บ้านกลอน
หนึ่งใจรักอักษราภาษาสวย
เอื้ออำนวยด้วยทุกท่านส่งสารสอน
น้ำใจงามความดีมีให้พร
ไม่ริดรอนทอนบั่นปันน้ำใจ
เหมือนลูกนกไร้รังกำบังหาย
มาซุกกายคลายหนาวคราวหวั่นไหว
มาต่อเติมเสริมแรงแห่งภายใน
ออกบินไปใกล้ไกลไม่หวาดกลัว
เขียนกลอนกานต์พานหาสายตาสบ
หามิตรคบอบอุ่นให้คุ้นหัว
เพียงหยอกล้อคลอเคลียอยากเนียนัว
ลงกลอนรัวหัวเราะก็เพราะดี
หากคิดถึงซึ้งใจใคร่กลับมา
อย่างห่างตาพาใจให้หน่ายหนี
คิดถึงกันวันละนิดชิดชีวี
จะกี่ปีกี่วันนั้นจะคอย
พระอาทิตย์อัสดง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
