จิตใจรัก อักษรา หาใดเปรียบ
เคยเลาะเลียบ เทียบฝั่ง ใจยังหาย
เรือลำน้อย ลอยล่อง เลาะคลองราย
แว่วเสียงปลาย สำเนียงเร่ เห่บทกลอน
แวะเรือล้า คราทุกข์ ปลุกใจพัก
ฟังกลอนรัก เลาะเวียน หมั่นเขียนผ่อน
ยามเหนื่อยรด หดหู่ ดูร้าวรอน
กลอนคอยสอน วอนเว้า อย่างเข้าใจ
กลอนสนุก สุขสนาน สราญรื่น
กลอนขมขื่น ฝืนเรา เศร้าโศกไห้
กลอนยียวน กวนคน หวังผลไป
กลอนจากไกล ฟังแล้ว ทำแกร่วเลย
ทั้งหมดสิ้น ยินเพียง ส่งเสียงโสต
ทางไกลโยชน์ ต้องไป ไม่เปิดเผย
ผ่านมาใหม่ ให้จ้อง ล่องเรือเกย
หนุนเขนย ริมชาน ที่บ้านกลอน
เมื่อเทียบฝั่งหยุดล่อง ขอย่องแอบ
กระโดดแว๊บ!! ซ่อนซุกสุขสมร
ท้องเรือว่างร้างคน บนทางจร
เร้นหลีกซ่อน ล่องเลาะ เพราะอยากไป
เจ้าของเรือ เมื่อทุกข์ จะทุกข์ด้วย
คราวถูกหวยรวยทรัพย์ ขอนับให้
โควตาหมด ตั๋วเกลี้ยง เดี้ยง!!บาดใจ
ถูกลืมไว้ ท้ายสุด แทบทรุด...ถูกลืม
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
