ครั้งหนึ่ง มีจิต ปภัสสร
อรชร งามเด่น เช่นดั่งหงส์
สูงสง่า อร่าม งามทรวดทรง
อีกยังคง เมตตา กว่าหญิงใด
มธุรส วาจา หาใครปาน
นัยน์ตาหวาน ระยับ หับสงสัย
ยามเยื้องย่าง นางยิ้ม ปริ่มละไม
คือจอมใจ ไกรสร อรอนงค์
หมายเลือกนาง สร้างทาง ในชีวิต
แต่มาติด เงินตรา พาประสงค์
จึงผิดพลาด คลาดแคล้ว แล้วจึงปลง
นวลยังคง เป็นมิตร สนิทกัน
ต่างคน ต่างเป็นครู เชิดชูชาติ
เรามิอาจ ขาดศีล มีกระสัน
แม้บางครั้ง พรั้งจิต คิดถึงมัน
แต่ก็พลัน ระงับ ดับด้วยธรรม
สิงขร
อรชร งามเด่น เช่นดั่งหงส์
สูงสง่า อร่าม งามทรวดทรง
อีกยังคง เมตตา กว่าหญิงใด
มธุรส วาจา หาใครปาน
นัยน์ตาหวาน ระยับ หับสงสัย
ยามเยื้องย่าง นางยิ้ม ปริ่มละไม
คือจอมใจ ไกรสร อรอนงค์
หมายเลือกนาง สร้างทาง ในชีวิต
แต่มาติด เงินตรา พาประสงค์
จึงผิดพลาด คลาดแคล้ว แล้วจึงปลง
นวลยังคง เป็นมิตร สนิทกัน
ต่างคน ต่างเป็นครู เชิดชูชาติ
เรามิอาจ ขาดศีล มีกระสัน
แม้บางครั้ง พรั้งจิต คิดถึงมัน
แต่ก็พลัน ระงับ ดับด้วยธรรม
สิงขร