พวงคราม
พ ว ง ค ร า ม...นามแห่งความคิดถึง
ตราบวันนี้ยังตราตรึง...มิจางหาย
ความหลังที่มีค่า...ยังห่วงหาแม้จากกลาย
ทับเก็บในหนังสือหน้าสุดท้าย
.................เจ้าดอกไม้แห่งความทรงจำ...
ตราบวันนี้ยังตราตรึง...มิจางหาย
ความหลังที่มีค่า...ยังห่วงหาแม้จากกลาย
ทับเก็บในหนังสือหน้าสุดท้าย
.................เจ้าดอกไม้แห่งความทรงจำ...
ซุ้มอ่านหนังสือที่โรงเรียนจะมีพวงครามปลูกทุกซุ้ม
สมัยเรียนไม่รู้ว่านี่คือดอกไม้นึกว่าเป็นใบไม้ 5 แฉก
เพราะเห็นมันบนพื้น ลมพัดปลิวตกลงมา ทุกวัน ทุกวัน
จนกระทั่งแหงนหน้ามองขึ้นไป
ดอกอะไรช่างเหมือนกระดาษบาง ๆ 5 กลีบ เรียกว่ารักตั้งแต่แรกเห็นเลย
เหมือนหญิงสาวที่บอบบาง ไม่ฉูดฉาด แต่มองไม่เบื่อค่ะ
ได้มาช่อหนึ่ง...ยังทับเก็บไว้ในหนังสือรุ่นจนถึงวันนี้ค่ะ
สมัยเรียนไม่รู้ว่านี่คือดอกไม้นึกว่าเป็นใบไม้ 5 แฉก
เพราะเห็นมันบนพื้น ลมพัดปลิวตกลงมา ทุกวัน ทุกวัน
จนกระทั่งแหงนหน้ามองขึ้นไป
ดอกอะไรช่างเหมือนกระดาษบาง ๆ 5 กลีบ เรียกว่ารักตั้งแต่แรกเห็นเลย
เหมือนหญิงสาวที่บอบบาง ไม่ฉูดฉาด แต่มองไม่เบื่อค่ะ
ได้มาช่อหนึ่ง...ยังทับเก็บไว้ในหนังสือรุ่นจนถึงวันนี้ค่ะ
เอ-มิ-กา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
