ด้วยหัวใจมีไว้เจ็บ...ใช่เก็บเฉย
ฟังคำเอ่ยแสนทุกข์ถูกถากถาง
เธอยอกย้อนแนมเหน็บเจ็บระคาง
ฉันอ้างว้างน้ำตาไหลเมื่อได้ฟัง
ถ้าหากรักเราสองต้องหมองหม่น
เธอต้องทนจมปลักถูกหักหลัง
ฉันเลือดเย็นเกินไปไม่อินัง
ในบางครั้งฉันไม่กล้าอธิบาย
ถึงวันนั้นฉันจะบอกไม่หลอกล่อ
เพียงฉันขออภัยกันแม้มันสาย
ขอรักที่ยึดมั่นนั้นอย่าคลาย
หากฉันตายขอน้ำตาเธออย่าริน
--ณัชชา--
ฟังคำเอ่ยแสนทุกข์ถูกถากถาง
เธอยอกย้อนแนมเหน็บเจ็บระคาง
ฉันอ้างว้างน้ำตาไหลเมื่อได้ฟัง
ถ้าหากรักเราสองต้องหมองหม่น
เธอต้องทนจมปลักถูกหักหลัง
ฉันเลือดเย็นเกินไปไม่อินัง
ในบางครั้งฉันไม่กล้าอธิบาย
ถึงวันนั้นฉันจะบอกไม่หลอกล่อ
เพียงฉันขออภัยกันแม้มันสาย
ขอรักที่ยึดมั่นนั้นอย่าคลาย
หากฉันตายขอน้ำตาเธออย่าริน
--ณัชชา--