...เพียงลมแผ่วแว่วหวานหว่านใจข้าฯ
ลมพัดพา หทัยหม่น บนอักษร
คราบน้ำไหล ใส่แก้ม แต้มรอน-รอน
ปัดเป่าตอน คราเศร้า ให้เบาบาง
...วอนสายลม ห่มฝัน ก่อนพลันหาย
เยือนข้างกาย หนาวเหน็บ เจ็บมิห่าง
ลมช่วยเคลื่อน เลื่อนคล้อย ให้ลอยจาง
หวังลบล้าง สร้างใหม่ ก่อใจเรา
...วอนสายลม บอกเขา คนไกลลับ
วอนสายลม ช่วยนับ อย่าอับเฉา
สายลมเยือน เรือนกาย ประกายเงา
สายลมรัก อับเฉาลง ตรงลมเย็น
ปล...เริ่มงงแล้วเรา
ลมพัดพา หทัยหม่น บนอักษร
คราบน้ำไหล ใส่แก้ม แต้มรอน-รอน
ปัดเป่าตอน คราเศร้า ให้เบาบาง
...วอนสายลม ห่มฝัน ก่อนพลันหาย
เยือนข้างกาย หนาวเหน็บ เจ็บมิห่าง
ลมช่วยเคลื่อน เลื่อนคล้อย ให้ลอยจาง
หวังลบล้าง สร้างใหม่ ก่อใจเรา
...วอนสายลม บอกเขา คนไกลลับ
วอนสายลม ช่วยนับ อย่าอับเฉา
สายลมเยือน เรือนกาย ประกายเงา
สายลมรัก อับเฉาลง ตรงลมเย็น
ปล...เริ่มงงแล้วเรา
สายลมยัง สะบัด พัดไสว
รอรับใจ ส่งผ่าน แม้นานเห็น
รักลอยล่อง ผ่องใส ในคืนเพ็ญ
ฟากฟ้าเป็น พยาน แห่งสัญญา
ขอพารัก จากทรวง ที่หน่วงหนัก
ให้ประจักษ์ คนดี ที่ห่วงหา
อย่าหลบเร้น เช่นใจ ไม่นำพา
จะปวดร้าว อุรา ถ้าเธอเมิน
รับรักใจฉันหน่อยอย่าปล่อยล้า
กลัวน้ำตา ร่วงพราย กลายขัดเขิน
รักลอยลม พรมฝาก ว่ามากเกิน
ช่วยเชื้อเชิญ รักรับ ประดับทรวง....
(งงเหมือนกันค่ะ)
"สุนันยา"
รอรับใจ ส่งผ่าน แม้นานเห็น
รักลอยล่อง ผ่องใส ในคืนเพ็ญ
ฟากฟ้าเป็น พยาน แห่งสัญญา
ขอพารัก จากทรวง ที่หน่วงหนัก
ให้ประจักษ์ คนดี ที่ห่วงหา
อย่าหลบเร้น เช่นใจ ไม่นำพา
จะปวดร้าว อุรา ถ้าเธอเมิน
รับรักใจฉันหน่อยอย่าปล่อยล้า
กลัวน้ำตา ร่วงพราย กลายขัดเขิน
รักลอยลม พรมฝาก ว่ามากเกิน
ช่วยเชื้อเชิญ รักรับ ประดับทรวง....
(งงเหมือนกันค่ะ)
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
