เหม่อมองฟ้า ในอุรา หวิวไหวหวั่น
คิดถึงวัน รักครั้งเก่า เฝ้าถนอม
เมฆลอยคล้อย ใจลอยเคลื่อน เตือนใจตรอม
รักสุกงอม เมื่อไม่พร้อม จำจากลา
จวบวันนี้ ครบอีกปี ที่ห่างเหิน
เราต่างเดิน ไปสู่ทาง ต่างใฝ่หา
ทิ้งความหลัง เคยประดัง คราบน้ำตา
ห้วงโศกา เหมือนหนึ่งว่า เฝ้าอาลัย
มารำลึก ตรึกซึ้ง ถึงอดีต
ดังคมมีด กรีดทรวง ลวงเหลวไหล
จะเลิกรัก ภักดิ์พลี แต่นี้ไป
แม้สาวใด มาสน ทนไม่มอง
ปล่อยหัวใจ ล่องลอยไป ถึงฟากฟ้า
ช้ำอุรา ให้ระอา อกกลัดหนอง
แม้ดวงดาว ฟ้าใด เลิกใฝ่ปอง
กลัวร่ำร้อง เหมือนอดีต กรีดฝังจำ
โถมากบุญ คุณไสย ไยขาดรัก
มิรู้จัก สลักใจ ให้งามขำ
อันของดี มีอยู่ หากรู้ทำ
ไม่ระกำ ชำชอก จะบอกให้
หากพะวง หลงสาว ที่ขาวสวย
ใช้มนต์ดำ อำนวย ช่วยหลงใหล
คุณไสย ใช้ประจำ เข้าซ้ำไป
จะติดใจ ในเสน่ห์ เล่ห์พ่อคุณ.../
ป.ล.ใจตรงกับคุณหมอเลยเน้อ
บูรพาท่าพระจันทร์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
