ก่อนเคยรัก ภักดี ไม่มีสอง
เคียงประคอง จองเคล้า เจ้านวลพักตร์
ด้วยซาบซึ้ง ตรึงฤทัย ให้ประจักษ์
ดุจศรสัก ปักทรวง ทั้งดวงแด
ถึงวันนี้ พลีให้ ซึ่งใจรัก
ถอดสลัก ผลักเรา เจ้าดวงแข
แม้เพียงเงา เล่าเฉย มิเคยแล
คงเพียงแค่ แด่ที่รัก เคยพักอิง
เป็นแค่บ่วง ลวงหลอก เพื่อตอกย้ำ
เล่ห์ระกำ ช้ำฤทธิ์ ด้วยพิษหญิง
พิษอันใด ไหนแรง สำแดงจริง
ยังเกรงกริ่ง ยิ่งฤทธิ์ พิษสตรี.../
บูรพาท่าพระจันทร์
...เพียงอารมณ์ โหยหา หรือว่ารัก
รุมเร้าหนัก ผลักจินต์ ถวิลถี่
ใจหน่วงเหนี่ยว เหลียวหา ทุกนาที
รักเกือบหล่น ป่นปี้ ขยี้ใจ...
...แด่..ที่รัก..ของใคร ก็ไม่รู้
มาจมอยู่ หว่างลึก ความนึกใฝ่
ร่วมฝันรัก ถักถ้อย เคลิ้มคล้อยไกล
ทาบถวิล จินต์ไว้ พิไลกาล...
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
