สายลมหอบความรักมาจากไหน
มาโลมไล้ร่วมเรียงเคียงเขนย
เสียงกล่อมคุ้นหูฟังดุจดังเคย
สายลมเอยพัดมาไกลที่ใดกัน
ลมช่วยนำหัวใจฝากไปด้วย
เธอโปรดช่วยอย่าได้ให้เป็นหมัน
เก็บหัวใจนี้ไว้ที่ใดนั้น
บอกในวันที่ได้รับกลับไปนะ
ดาว อาชาไนย
ฝากสายลม ไปถึงเขา ฉันเศร้าจิต
คะนึงนิจ พิศรูป จูบรอยประ
ลมจ๋าลม บอกเขา เรารักนะ
ทุกเสี้ยวจะ เฝ้ารัก ภักดีชาย
บอกเขาที นะลม นอนห่มผ้า
หนาวกายา สุดทน ปนความหน่าย
ฝากอกอุ่น ไปให้กอด อ้อนออดกาย
น้ำค้างพราย เย็นเฉียบ เสียบหัวใจ
ห่วงมากมาย คุ้มคลั้ง ดั่งเป็นบ้า
ปวดอุรา คราคิด ผิดไฉน
เฝ้าทอดถอน อ้อนสะทก อกช้ำใน
ดวงหทัย ไม่อยากอยู่ สู้เดียวดาย
พันทอง
ลมหอบรักของใครมาให้นี่
เป็นลมที่หวาดหวั่นน่าขวัญหาย
เพราะตามด้วยหลายหลากจากหลายชาย
ติดพ่วงท้ายพัดพามาด้วยกัน
ลมรับคำจากใครให้มาบอก
ลมอย่าหลอกเราให้ใจโศกศัลย์
เขาแสนจะอิ่มหนำคำรำพัน
อกอุ่นนั้นกอดน้องต้องระวัง
ดาว อาชาไนย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
