ช่างแสนเสียดาย
การศึกษามนุษย์ไซร้ ต่างกันดารดาษ
ธรรมชาติได้ล้มลง อีกพฤกพงสูญหาย
ลำธาร ทุ่งหญ้า สิงขร หมู่ภมรถูกทำลาย
สุดแสนจะเสียดาย เศร้ามิวายทรุดโทรมใจ
ฝีมือมวลมนุษย์ทั้งนั้น
สิงขร
การศึกษามนุษย์ไซร้ ต่างกันดารดาษ
ธรรมชาติได้ล้มลง อีกพฤกพงสูญหาย
ลำธาร ทุ่งหญ้า สิงขร หมู่ภมรถูกทำลาย
สุดแสนจะเสียดาย เศร้ามิวายทรุดโทรมใจ
ฝีมือมวลมนุษย์ทั้งนั้น
สิงขร
โอ้!...ประเทศไทย
ชีวิตจริง สิ่งโฉด แถมโหดซ้ำ
ดั่งแกล้งย้ำ ช้ำคง อสงไขย
ต้องเจ็บปวด รวดร้าว ทุกคราวไป
ทำอย่างไร ได้เล่า ต้องเฝ้าทน
จากสายชล ล้นหลาก ลำบากทั่ว
สิ้นสลด หมดตัว กลัวสับสน
ยังมิคืน ฟื้นกลับ มาอับจน
ด้วยเล่ห์กล มนต์น้ำมัน เห็นทันตา
ประชาไทย ให้ยาก ลำบากล้น
ยิ่งยากจน ทนทุกข์ สิ้นสุขหา
ทั้งกายใจ ไหม้หมก อกวิญญาณ์
ถึงระอา ว่าไป จำใจทน
เป็นหมูหมา กาไก่ ไร้ความคิด
ไร้ดวงจิตต์ พินิจตัว ว่าชั่วฉล
ยังดีกว่า มาเห็น ว่าเป็นคน
ในกมล ปนปั้น มากจัญไร.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ชีวิตจริง สิ่งโฉด แถมโหดซ้ำ
ดั่งแกล้งย้ำ ช้ำคง อสงไขย
ต้องเจ็บปวด รวดร้าว ทุกคราวไป
ทำอย่างไร ได้เล่า ต้องเฝ้าทน
จากสายชล ล้นหลาก ลำบากทั่ว
สิ้นสลด หมดตัว กลัวสับสน
ยังมิคืน ฟื้นกลับ มาอับจน
ด้วยเล่ห์กล มนต์น้ำมัน เห็นทันตา
ประชาไทย ให้ยาก ลำบากล้น
ยิ่งยากจน ทนทุกข์ สิ้นสุขหา
ทั้งกายใจ ไหม้หมก อกวิญญาณ์
ถึงระอา ว่าไป จำใจทน
เป็นหมูหมา กาไก่ ไร้ความคิด
ไร้ดวงจิตต์ พินิจตัว ว่าชั่วฉล
ยังดีกว่า มาเห็น ว่าเป็นคน
ในกมล ปนปั้น มากจัญไร.../
บูรพาท่าพระจันทร์