ยุคสมัยนี้หญิงไทยพากันอวด
เหมือนประกวดเต่งเต้าเขย่าหวิว
แทบนุ่งลมห่มฟ้าเดินหน้าปลิว
ยั่วยวนหิวห่ามหื่นกลืนน้ำลาย
แต่งโชว์ถันหนั่นเนื้อเสื้อผ้าน้อย
เผยร่องรอยหวามหวิวหิวกระหาย
ไม่สะทกสะท้านเกินด้านอาย
จุดมุ่งหมายอวดสื่อคือเด่นดัง
เป็นบันไดไต่เต้าขึ้นข่าวเด็ด
กลเม็ดเด็ดพรายฉายความหวัง
เพื่อให้เป็นกระแสแค่ได้ตังค์
ไร้ยับยั้งชั่งใจสิ่งใดควร
โชว์เนื้อหนังมังสาว่าผ่าเผย
เกิดความเคยชาชินทุกถิ่นถ้วน
มิเฉลียวในจิตคิดทบทวน
ว่ายั่วยวนมากไปภัยอาจมา
เดี๋ยวนี้มีหญิงสาวจำนวนไม่น้อยที่ชอบแต่งตัวในลักษณะล่อตะเข้ โชว์เนินถันบ้าง
นุ่งกระโปรงสั้นเข้าไปในที่สาธารณะบ้างโดยไม่รู้สึกกระดากอาย
โดยเฉพาะพวกดาราสาวๆเมื่อออกงานทีหนึ่งก็ต้องแต่งโชว์ประกวดประชันกัน
บางคนโป๊จนแทบจะเปลือย บางคนถึงขั้นผ้าหลุดลุ่ยกลางงานก็มี
บุคคลพวกนี้ถือหลักตามกฏหมายว่าเมื่อไม่เห็นหัวนม ไม่เห็นอวัยวะเพศก็เป็นอันไม่ผิด
แต่พุทโธ่เอ๋ย กฏหมายแบบนั้นมันเหมาะที่จะใช้กับสื่อประเภทหนังสือกับภาพยนตร์เท่านั้น
ไม่ควรนำมาใช้เป็นมาตรฐานเดียวกันกับการแต่งตัวในที่สาธารณะของจริง
เพราะของจริงกับภาพถ่ายนั้นมันให้อารมณ์ที่ต่างกันมากๆ(อยากฝากให้ฝ่ายกฏหมายได้นำไปพิจารณา
ประเด็นนี้ด้วย เพื่อกำหนดกรอบในการแต่งกายในที่สาธารณะอย่างเหมาะสม)
แล้วการแต่งตัวโป๊ๆนั้นบางทีก็เป็นเหตุให้ผู้อื่นเคราะห์ร้ายได้ ในงานหรือที่สาธารณะ
ที่มีคนอยู่มากมายนั้นจะมีใครแยกแยะได้บ้างว่าใครคือฆาตกรโรคจิต
คุณแต่งตัวเฉิดฉายอยู่ในงานที่มีคนมากมันทำอะไรคุณไม่ได้เพราะอยู่ท่ามกลางคนมาก
แต่ใครจะรู้มั่งว่าความเก็บกดที่เห็นในสิ่งยั่วยวนนั้นมันอาจจะไปลงกับใครซักคนในที่เปลี่ยว
ซึ่งเป็นเหยื่อที่เคราะห์ร้ายโดยที่เขาไม่ได้มีส่วนรู้เห็นอะไรด้วยเลย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
