"แด่..ที่รัก(ของใครก็ไม่รู้?)"
๐
ค้นก้นบึ้งทรวงในถึงได้รู้
ว่าโฉมตรูเกาะกุมซอกมุมจิต
แค่กระตุ้นเบาเบาเย้าเพียงนิด
ทาสแห่งฤทธิ์คิดถึงจึงลุกโชน
ไม่อยากเห็นเวลานาทีเคลื่อน
เบื่อกลบเกลื่อนรู้ตัวสวมหัวโขน
แสร้งไม่รักทั้งที่ฤดีโอน-
ยามที่โดนกระแสรักแผ่มา
ถูกอดีตกำหนดบททดสอบ
ใจที่บอบร้าวรวดจึงปวดปร่า
สัมผัสตนจนซึ้งแบบตรึงตรา
สยบความอหังการ์ครารักเยือน
เรารู้กันด้วยใจไม่ต้องคิด
ต่างได้สิทธิ์หากเกริ่นคือเกินเพื่อน
รู้ถึงความโหยหา-ฟ้าไร้เดือน
เปรียบเสมือนชีวิตจิตมืดมน
เพียงกระแสคิดถึงซึ่งทายทัก
เสี้ยวลมรักชะล้างเส้นทางหม่น
ทรงอำนาจเดชาเข้ามาดล
มีเพียงตนรับรู้แต่ผู้เดียว
ค้นทรวงในเจอรักภักดิ์ซ่อนเร้น
ใจจึงเต้นในท่ามความเปล่าเปลี่ยว
ทบดั่งคลื่นเสน่หามายาเยียว
ชายโดดเดี่ยวเคยเหงาจึงเร้าเริง..
ระนาดเอก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
