หลานดินเอ้ยออกมาหาปู่หน่อย
ปู่นั้นคอยชะแง้เฝ้าแลเหลียว
เคยได้อ่านกลอนของเจ้าทุกวันเชียว
ดินมาเบี้ยวไม่ลงกลอนอ้อนให้ฟัง
เป็นอะไรไปหรือเจ้าเฝ้าท้อหม่น
หายล่องหนไปไหนไม่ย้อนหลัง
ปู่รออยู่ทางนี้เป็นห่วงเจ้าจัง
เจ้าจงฟังจงกลับมาถ้าได้เยือน
ปู่นั้นคอยชะแง้เฝ้าแลเหลียว
เคยได้อ่านกลอนของเจ้าทุกวันเชียว
ดินมาเบี้ยวไม่ลงกลอนอ้อนให้ฟัง
เป็นอะไรไปหรือเจ้าเฝ้าท้อหม่น
หายล่องหนไปไหนไม่ย้อนหลัง
ปู่รออยู่ทางนี้เป็นห่วงเจ้าจัง
เจ้าจงฟังจงกลับมาถ้าได้เยือน
ดินกลับมากราบปู่อยู่ตรงนี้
ไม่หลีกลี้หนีห่างร้างแรมเลื่อน
ทุกค่ำเช้าใจคอยเฝ้ามิแชเชือน
อยากกลับเยือนถิ่นฐานบ้านกลอนเรา
ไม่หลีกลี้หนีห่างร้างแรมเลื่อน
ทุกค่ำเช้าใจคอยเฝ้ามิแชเชือน
อยากกลับเยือนถิ่นฐานบ้านกลอนเรา
ขอบคุณในน้ำใจดินได้อยู่
รับจากปู่เหมือนเดิมวันก่อนเก่า
มิสร่างสิ้นเจือโรยรินมาบรรเทา
ทุกวันเล่าดินมีปู่จึงสู้ทน
รับจากปู่เหมือนเดิมวันก่อนเก่า
มิสร่างสิ้นเจือโรยรินมาบรรเทา
ทุกวันเล่าดินมีปู่จึงสู้ทน
ผู้หญิงดินๆ