ขอฝากกลอนบรรเลงเพลงอักษร
ขอบันดาลร้อยพรจงหรรษา
ขอร้อยคำอักขระจงนำพา
ขอร้อยคนร่วมฝ่าวิกฤตภัย
หนึ่งพัน คำขอส่งไปให้ท่าน
หนึ่งร้อย คำขอกล่าวเราสมัย
สิบ ประโยคขอเอ่ยให้เร็วไว
เอ็ด ออกไปกลอนไทยให้รุ่งเรือง
จะสถาปนากลอนซ้อนอรรถ
พยัญชนะรวมกันเป็นสางเสือง
เป็นหนึ่งคำจำมั่นไม่ลางเลือน
เปรียบเสมือนคำย้ำคำว่าเรา
ทั้ง กาพย์ กลอน โคลง ฉันท์ มันแน่แท้
แสนเก่าแก่รุ่งเรืองเฟื้องความเหงา
ให้ยังคงตรงจิตคิดขัดเกลา
อย่าเจอเศร้าจงเจอสุข ทุกวันเอย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
