เห็นเอื้องดอย ลอยผ่าน ลำธารใส
ย้ำเตือนใจ ให้คะนึง ถึงสมร
ถึงกายพราก จากลา ยังอาทร
สุดอาวรณ์ รอนร้าว เหน็บหนาวจินต์
เคยดมดอม หอมประทิน ร่ำกลิ่นเอื้อง
ยามย่างเยื้อง ลีลา พาถวิล
ช่วยตอกย้ำ รำเพย ความเคยชิน
หอมไม่สิ้น กลิ่นเจ้า เคล้าเอื้องดอย
ขอฝากลม พรมผ่าน สะท้านผิว
ลอยลิ่วลิ่ว จากทรวง ใจดวงน้อย
ส่งประสาน ผ่านไป ให้เจ้ากลอย
ไม่หลุดลอย คล้อยห่าง คิดร้างรา.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ลำนำกลอน อาวรณ์ อ้อนผ่าวแผ่ว
เอื้องรับแล้ว คนดี อย่าหนีหน้า
ทุกคืนวัน จำนรรจ์ คำหวานมา
ห่มอุรา คราวหนาว เคล้าอุ่นไอ
ลอยกลิ่นหอม ล้อมห้วง ดวงใจพี่
จากฤดี ชโลม พร่างพรมให้
หอมติดตรึง ดุจนาง นั่งกลางใจ
ตระกองไว้ แนบชิด นิจนิรันดร์
..กุสุมา..
ย้ำเตือนใจ ให้คะนึง ถึงสมร
ถึงกายพราก จากลา ยังอาทร
สุดอาวรณ์ รอนร้าว เหน็บหนาวจินต์
เคยดมดอม หอมประทิน ร่ำกลิ่นเอื้อง
ยามย่างเยื้อง ลีลา พาถวิล
ช่วยตอกย้ำ รำเพย ความเคยชิน
หอมไม่สิ้น กลิ่นเจ้า เคล้าเอื้องดอย
ขอฝากลม พรมผ่าน สะท้านผิว
ลอยลิ่วลิ่ว จากทรวง ใจดวงน้อย
ส่งประสาน ผ่านไป ให้เจ้ากลอย
ไม่หลุดลอย คล้อยห่าง คิดร้างรา.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ลำนำกลอน อาวรณ์ อ้อนผ่าวแผ่ว
เอื้องรับแล้ว คนดี อย่าหนีหน้า
ทุกคืนวัน จำนรรจ์ คำหวานมา
ห่มอุรา คราวหนาว เคล้าอุ่นไอ
ลอยกลิ่นหอม ล้อมห้วง ดวงใจพี่
จากฤดี ชโลม พร่างพรมให้
หอมติดตรึง ดุจนาง นั่งกลางใจ
ตระกองไว้ แนบชิด นิจนิรันดร์
..กุสุมา..