ตัวอย่าง กลอนกลบทรักร้อย อีกแบบหนึ่ง
คู่ที่ซ้ำกันจะอยู่ตอนไหนก็ได้ แต่ต้องไม่ใช่คำต้นและคำสุดท้ายของวรรค
นึกว่าคนคนดีมีศีลสัตย์
ยึดคำมั่นมั่นมนัสมิเหลวไหล
มิรู้ว่าปรวนแปรแปรหลายใจ
พึ่งเห็นเล่ห์เสน่ห์ไวไวในเชิง
มารู้เช่นเช่นนี้ก็ดีอยู่
หากไป่รู้หลงลมลมพาเหลิง
คงจมดิ่งดิ่งด่ำถลำระเริง
จนเปิดเปิงเปิงป่นกมลตรอม.
จากตำรา หลักภาษาไทย ของ กำชัย ทองหล่อ
พิมพ์ครั้งที่ ๒ พ.ศ. ๒๕๐๙
หน้า ๕๓๙
พี.พูนสุข ลองฝึกแต่งทั้งสอง ก็ดูอิสระมากขึ้นค่ะ
กับกลบท อักษรนกกางปีก นี่อันเดียวกันหรือเปล่าฮะ หรือว่าคนละอย่าง?