ชีวิตที่พลิกผัน
.....
1
บทเพลงดังกังวานในงานเลี้ยง
ได้ยินเสียงเริงร่ำ, ค่ำสนุก
เป็นไปตามความหมายเพื่อคลายทุกข์
ไปตามยุคสมัยในสังคม
เพื่อต้อนรับชีวิตบัณฑิตใหม่
ปริญญาหนึ่งใบ ไว้สะสม
เรียนรู้โชคชะตาค่านิยม
เรียนรู้ตามอารมณ์, อุดมการณ์
.....
2
บททดสอบตามติดชีวิตแล้ว
ไร้วี่แววหลายหน วนเวียนผ่าน
รองเท้าคู่ประจำย่ำหางาน
ขาดไปอีกเมื่อวาน, ประจานตัว
เป็นบัณฑิตตกงานอาการหนัก
เสียภาพลักษณ์อับเฉาไร้เงาหัว
ภาพความฝันหวั่นหวาดประหลาดกลัว
จนครอบครัวผิดหวังอย่างตั้งใจ
เริ่มรู้สึกลำบาก จากเรียนจบ
ต้องประสบชะตาปัญหาใหญ่
ช่วงเวลาชำรุดหยุดอย่างไร
ยุ่งเกียวในยาร้ายทำลายตน
ร่างผ่ายผอมนอนซมเหมือนอมโรค
หลายประโยคจดจำ คำพ่อบ่น
ใช้ชีวิตผิดทางอย่างอับจน
เกิดเป็นคนไร้ค่าช่างน่าอาย
สายตาพ่อขึงเครียดรังเกียจเขา
กระทบเงาความเชื่อจนเบื่อหน่าย
ความหม่นหมองได้รับจากลูกชาย
ที่ทำลายหลายหน จนย่อยยับ
.....
3
ข้างนอกที่ความเข้มเริ่มเต็มแสง
หน้าผ่าวแดงเหงื่อไหลเหมือนไฟดับ
ความรู้สึกเก่าก่อน มาต้อนรับ
อณูนับแสนล้านร้อนนานจริง
เป็นครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้
เขาเฝ้าดูอยู่นานอาการนิ่ง
จากสีหน้าตกใจไม่ไหวติง
มองทุกสิ่งห่างห่างด้วยหางตา
ความอัดอั้นในอกถูกปกคลุม
คอยเกาะกุมความหวังเกือบคลั่งบ้า
ก่อนการพร่ำลำบากเมื่อยากยา
ผ่านประตูแน่นหนา แทบอาเจียน
.....
4
เขานั่งหลบสายตาหลายนาที
ขณะที่หนาวแอร์การแปรเปลี่ยน
แต่ข้างในร้อนรนอย่างวนเวียน
ทำตัวแบบแนบเนียนเขียนหนังสือ
ลึกเข้าไปในแว่นตาดำคู่นั้น
มีบางอย่างปิดกั้นแววตาสื่อ
มัจจุราชสีดำในกำมือ
เขาเดินถือเข้าไป ข้างในแล้ว!
แทบไม่เชื่อสายตาของตัวเอง
วาจาเปล่งออกมาอย่างแน่แน่ว
ในการปล้นครั้งนี้ไร้วี่แวว
เงินทั้งแถวเอามาอย่าชักช้า
พนักงานเคาน์เตอร์ธนาคาร
รีบลนลานวางเงินไว้ตรงหน้า
เขาหยิบใส่กระเป๋าที่เอามา
ไม่สนว่ามีใครอยู่ในนี้
.....
5
แดดภายนอกจัดจ้าหยีตามอง
เก็บข้าวของมากมายจะหายหนี
พร้อมกับวิ่งออกไปไม่รอรี
ด้วยกำลังที่มีจากเรี่ยวแรง
จนถึงจุดผ่านมาหน้าบันได
ความในใจหลายวันที่กลั่นแกล้ง
อาจสิ้นสุดหยุดผ่านการแสดง
จะเปลี่ยนแปลงลำบากหากมีเงิน
ความกดดันจู่โจมถาโถมใส่
วิ่งออกไปตามทางจนห่างเหิน
ภายนอกรั้วก่ออิฐปิดทางเดิน
บังเอิญ! เห็นตำรวจไล่กวดมา
สภาวะจำยอมโดนล้อมกรอบ
ได้ยินเสียงคนหอบ มองขอบฟ้า
ความสำนึกลึกล้ำทางปัญญา
พร้อมกับความเย็นชาอย่างสาหัส
เพื่อยุติการดิ้นรนอย่างคนโง่
หยิบปืนโชว์นั่งนิ่งยิงสกัด
มัจจุราชทำลายไปหลายนัด
มากับสายลมพัด, ตัดหัวใจ
.....
6
แว่นตาดำตกแตกแหลกอยู่พื้น
หลายคนยืนมุงดูอยู่ครู่ใหญ่
“โดนตำรวจวิสามัญ โจรจัญไร”
ก้องอยู่ในสมอง การแย่งชิง
หนังสือพิมพ์ฉบับเช้าวันหนึ่ง
ลงข่าวถึงคนร้ายนอนตายนิ่ง
ตำรวจที่เขาเห็นเป็นเรื่องจริง
คือพ่อยิง สวนมา…วิสามัญ..!!
...............
ภาพจาก oknation.net
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
