...ถึงจะนาน ก็รอ ออเซาะรัก
ถึงจะนาน ใจภักดิ์ คอยรักค่า
ถึงต้องทน หม่นเศร้า เคล้าอุรา
ยอมกลืน กินน้ำตา.. ตั้งหน้ารอ...
รัตนาวดี
ดั่งดินแห้ง แล้งหมด มิสดใส
เปรียบเช่นใจ ไร้ถึง ซึ่งรักหนอ
ดินรอฝน กมลรัก ต้องถักทอ
เท่าไรพอ ขอถาม นะทรามเชย
จะเพียรออม ถนอมจิตต์ ความคิดถึง
รวมซ่อนเร้น เป็นหนึ่ง แล้วจึงเผย
ถึงวันนั้น ขวัญตา อย่าละเลย
ทำแชเชือน เบือนเฉย ควรเผยมา..../
บูรพาท่าพระจันทร์
เปรียบเช่นใจ ไร้ถึง ซึ่งรักหนอ
ดินรอฝน กมลรัก ต้องถักทอ
เท่าไรพอ ขอถาม นะทรามเชย
จะเพียรออม ถนอมจิตต์ ความคิดถึง
รวมซ่อนเร้น เป็นหนึ่ง แล้วจึงเผย
ถึงวันนั้น ขวัญตา อย่าละเลย
ทำแชเชือน เบือนเฉย ควรเผยมา..../
บูรพาท่าพระจันทร์
...ก็เพิ่งรู้..ว่าจิต คอยคิดถึง
เพิ่งรู้จึง ห่วงใย ใคร่มองหา
รู้ว่าดวง..ฤทัย เข้าใจครา
ตอนโหยหา พาเศร้า รุมเร้ากวน...
ก็เพิ่งจะ ชัวร์ใจ ใช่แล้วจิต
สิ่งหนึ่งปิด คลุมตาม ยามโหยหวน
ยามที่อยาก ฝากลม ช่วยห่มครวญ
อารมณ์ป่วน ชวนใจ ให้รอ..คอย...
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
