....สร้อยอินทนิล....
เจ้าหยดย้อย.ห้อยระย้า.ท้าแมงหวี่
ดั่งสร้อยสี.ม่วงคราม.ลามไปหลัง
ดอกหนึ่งบาน.ดอกหนึ่งร่วง.ห้วงภวังค์
เป็นจริงจัง.ยึดติด.ก็ผิดไป
ได้ชื่นชม.ชั่วครู่.รู้ต้องจาก
แม้ไม่อยาก.ทดแทน.ก็แค่นให้
สลับร่าง.พลางร่วง.ไปห้วงใด
กลับยองใย.เย้ายวน.ให้ชวนมอง