ตอบคุณสุนทรวิทย์ คุณสุนันยา ช้าไปนิดเดียวเอง
เพราะรักป้อนป้อนหวานปานผาณิต
ชุบชีวิตชิดชื่่นชื่นประจักษ์
ชุบชีวาผาสุกสุกใสนัก
พลันคึกคักตื่นใจใจอยากเจอ
อย่าหมดหวังหวังพบประสบแน่
อย่ายอมแพ้แพ้ทางร้างเสนอ
อย่าหยุดหาหานวลครวญละเมอ
อย่าหยุดเพ้อเพ้อพร่ำรำพันรัก
พี.พูนสุข
ไม่หยุดแน่ แน่นัก ดัวยรักมั่น
จะรอวัน วันหวน ควรประจักษ์
เพราะมากล้น ล้นใจ ในความภักดิ์
ซึ้งยิ่งนัก นักกลอน อ้อนกลกานท์
ภาษาศิลป์ ศิลป์สร้าง ทางกำหนด
กลบท บทกลอน วอนคำหวาน
ไม่เสแสร้ง แสร้งรัก ปักดวงมาน
แต่รักนาน นานนัก จักรอคอย.....
”สุนันยา”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
