อยู่แต่ในกะลามานานเนิ่น
เซ็งเหลือเกินคิดดูอยู่เสมอ
อยากพบสิ่งแปลกใหม่ได้เจอะเจอ
ข้างนอกคงเลิศเลอเพอร์เฟคนั้น
ใช้ขาหลังสองข้างหาทางออก
หลุดจากคอกแคบสู่ประตูสวรรค์
บายเคหาจากไกลชั่วนิรันดร์
ยิ้มแก้มห้อยสุขสันต์แสนลั้นลา
ยลใบไม้สีเขียวยามเลี้ยวเลาะ
ป่าละเมาะร่มรื่น...มองผืนหญ้า
สิ่งแปลกใหม่ได้เห็นเป็นบุญตา
กลิ่นบุปผาหอมจังสูดตั้งนาน
พบเพื่อนเก่าเคยซี้ที่รู้จัก
ไปทายทักแกหาย..หลายปีผ่าน
เจ้ากบแดงกบดำยิ้มหน้าบาน
สุขใดปานเมื่อออก...นอกกะลา
---สะเลเต---