..ขอขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตครับ..
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐
‘...ฤๅ..เฝ้าฝัน?..’
๐ ครืนครืนครั่น ครั้นฟังเริ่มดังเรื่อย
ฝนเม็ดเฉื่อยเริ่มชัด..บัดสลัว
เมฆมวลดำคร่ำฟ้าช่างน่ากลัว
พลัน!ก็รัวอิทธิฤทธิ์..มหิตทัณฑ์
๐ คล้ายความหวังวังเวงละเลงอาบ
ฝนแห่งบาปชโลมโคมสวรรค์
เปียกปอนทั่วทุกทิศ..มิดถึงจันทร์
ชุ่ม!แม้ฝันอันฝากฟากสุรีย์
๐ จนเปื่อยยุ่ยผุยผงลงคลุกคละ
ฝันระกะด้าวดิ้นทั้งกลิ่นสี
อนาถเนื้อเหลือชมสมประดี
เถ้าธุลีแห่งฝัน..อันเคยงาม
๐ แต่!มิวายเลิกหวังยังตั้งมั่น
กอบซากฝันเศษเสียดเย้ยเหยียดหยาม
มาปะต่อปะติดเหมือนอิฐราม
สร้างนิยามอีกที ณ ที่ใจ
๐ จับบรรจงลงเชื่อมอาจเหลื่อมบ้าง
ขาดไปข้างขอบคดก็ทดไว้
ฝันก่อโครงโหวงแหว่งค่อยแต่งไป
เดี๋ยวคงได้อย่างคนึง..เพียรกลึงเกลา
๐ เพียงระลึกบนฐานด้วยมานชอบ
อย่าประกอบโทสะอันจะเขลา
สำทับใจปล่อยวาง..อย่างเคยเนา
ฤๅ..จะเฝ้าแต่ฝัน!..จนฟั่นเฟือน..
////////////////////