อย่าห้าม เลยน้ำตา
ให้ไหลป่า มาจนได้
ความซึ้ง ตรึงหทัย
ที่มอบไป ให้รับเอา
เอาใจ ใส่ใจอยู่
จะได้รู้ อย่าหูเบา
หนักแน่น ไว้นะเจ้า
ทุกเรื่องราว มีที่มา
มาจาก มากถิ่นที่
สามัคคี นี้ดีหนา
มอบรัก มอบเมตตา
โลกโสภา น่าอยู่จริง
จริงใจ ไม่จริงโจ้
เรื่องใหญ่โต ก็เล็กยิ่ง
ใคร่ครวญ ล้วนทุกสิ่ง
เกิดจากจริง อย่าทิ้งไป
ไปใหน ให้อ่อนน้อม
ทุกคนพร้อม ยอมอภัย
รักดิน สุดหัวใจ
ซับน้ำตา ให้นะเออ
พันทอง
ขอบคุณพี่พันทอง
ตัวของน้องน้ำตาเอ่อ
ไหลท่วมจนพร่าเบลอ
มองไหนเจอแต่ไม่จริง
รู้จักไม่รู้ใจ
ทุกเรื่องร้ายคล้ายจมดิ่ง
ทุกข์ร้อนอ้อนแอบอิง
หาที่พิงในบ้านกลอน
ตัดใจไม่ไปต่อ
ขอสานก่อต่ออักษร
เคียงใกล้หมายถาวร
ยามทุกร้อนผ่อนอารมย์
เจอพี่ที่น่ารัก
เฝ้าฟูมฟักเอารักบ่ม
เกื้อหนุนเป็นทุนสม
ประคบประหงมอบรมดิน
น้ำตาคงเหือดแห้ง
พี่ไม่แล้งน้ำใจสิ้น
ถามไถ่เป็นอาจินต์
ห่วงถวิล ดินขอบคุณ...(นะ)
ตัวของน้องน้ำตาเอ่อ
ไหลท่วมจนพร่าเบลอ
มองไหนเจอแต่ไม่จริง
รู้จักไม่รู้ใจ
ทุกเรื่องร้ายคล้ายจมดิ่ง
ทุกข์ร้อนอ้อนแอบอิง
หาที่พิงในบ้านกลอน
ตัดใจไม่ไปต่อ
ขอสานก่อต่ออักษร
เคียงใกล้หมายถาวร
ยามทุกร้อนผ่อนอารมย์
เจอพี่ที่น่ารัก
เฝ้าฟูมฟักเอารักบ่ม
เกื้อหนุนเป็นทุนสม
ประคบประหงมอบรมดิน
น้ำตาคงเหือดแห้ง
พี่ไม่แล้งน้ำใจสิ้น
ถามไถ่เป็นอาจินต์
ห่วงถวิล ดินขอบคุณ...(นะ)
ผู้หญิงดินๆ