อย่าห้าม เลยน้ำตา
ให้ไหลป่า มาจนได้
ความซึ้ง ตรึงหทัย
ที่มอบไป ให้รับเอา
เอาใจ ใส่ใจอยู่
จะได้รู้ อย่าหูเบา
หนักแน่น ไว้นะเจ้า
ทุกเรื่องราว มีที่มา
มาจาก มากถิ่นที่
สามัคคี นี้ดีหนา
มอบรัก มอบเมตตา
โลกโสภา น่าอยู่จริง
จริงใจ ไม่จริงโจ้
เรื่องใหญ่โต ก็เล็กยิ่ง
ใคร่ครวญ ล้วนทุกสิ่ง
เกิดจากจริง อย่าทิ้งไป
ไปใหน ให้อ่อนน้อม
ทุกคนพร้อม ยอมอภัย
รักดิน สุดหัวใจ
ซับน้ำตา ให้นะเออ
พันทอง