ถึงรันทดถดท้อขอแค่ฝัน
อยู่ด้วยกันฉันเธอเพ้อฝันใฝ่
มีเพียงเราเคล้าคลอพะนอใจ
ชมดอกไม้หอมชื่นระรื่นทรวง
สุดขอบฟ้าแสนไกลในโลกกว้าง
สุดอ้างว้างเวิ้งใจไร้ใครห่วง
นอนนับดาวได้ถึงหนึ่งล้านดวง
ดาวไม่ร่วงโรยหลั่งยังนั่งคอย
เธอคงมีที่หวังที่ฝังจิต
ขอเพียงคิดถึงฉันสักน้อยหน่อย
อย่าเหินห่างร้างไกลใจหลุดลอย
โปรดอย่าปล่อยรอยศิลป์จินตนา
เพียงแค่เห็นกลอนกานต์ในบ้านนี้
ดวงฤดีมีสุขเป็นนักหนา
เพียงได้อ่านกานต์พร่ำจำนรรจา
ในอุราเริงรื่นชื่นชีวิน