คุณภาพ ซาบซึ้ง แห่งวาจา
คือภาษา ส่อสำเนียง เสียงไฉน
คุณภาพแห่งความคิด ส่อชีวิต ส่อจิตใจ
ส่อถึงสิ่ง มี,ยากไร้ ในใจตน
คุณภาพแห่งการขีดเขียน
ส่อความเพียรจากข้างใน ไม่สับสน
คุณภาพแห่งจรรยา เผยคุณค่าหัวใจคน
คือสิ่งชี้ว่า ธีรชน หรือคนทราม
คุณภาพความอ่อนน้อม ถนอมมิตร
ส่อจริตจริยา น่าเกรงขาม
คุณภาพสติปัญญา พาให้งาม
อยู่ในท่าม สังคม ที่บ่มเพาะ
คุณภาพความประณีต บรรจง
คือเสริมส่ง งานที่ทำ อย่างมั่นเหมาะ
คุณภาพแห่งแววฝัน อันยิ้มเยาะ
คือกร่อนเกราะ ปฏิเสธ เหตุผลลวง
คุณภาพแห่งน้ำตา
คือทำให้เสียเวลา กับสิ่งหวง
คุณภาพแห่งประโยชน์ คือตักตวง
คือการท้วง การทวง ในสังคม
ปริมาณ
คือสิ่งที่ต้องการ อย่างเหมาะสม
คือเปรียบเทียบ น้อย,มาก,หลากเกลียวกลม
คือเพาะบ่มสิ่งแสวง แห่งมนุษย์
ปริมาณ
บ่งบอกถึงการ มีสิ้นสุด
บอกจำกัด บอกเกณฑ์ ออกเป็นชุด
บอกถึงสิ่งยื้อยุด และฉุดรั้ง........
กลอนนี้มีคุณภาพมากกว่าปริมาณนะ...(ไม่เชื่อลองนับดูสิ)...แต่ว่าอ่านแล้วต้องตีความเอาเอง.....
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
