แปนเอิดเติด
แปนเอิดเติด
สายน้ำระเหิดระเหยหาย
ทุ่งแล้งโจงโปงไม้ยืนตาย
ลมแล้งแรงร้ายอยู่ตาปี
อีสานแดนดินที่ดาลเดือด
สายเลือดปู่สังกะสาย่าสังกะสี
ธรรมชาติไม่ปราณี
ทุรชาติย่ำยีกินแรง
ว่างเปล่าเหลือแสนแปนเอิดเติด
เราเกิดในสังคมยื้อแย่ง
ไม่มีข้าวไม่มีปลาป่าแล้ง
ไม่มีแสงสว่างของชีวิน
ว่างเปล่าเหลือแสนแปนเอิดเติด
รอระเบิดกาลเวลาถล่มสิ้น
ผู้กดขี่สลายจากธรณิน
ว่างเปล่าเหมือนดินถิ่นอีสาน
(กวีแปนเอิดเติด - ประเสริฐ จันดำ)
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
23 ธันวาคม 2024, 04:52:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ด้วยจิตคารวะ (อ่าน 162139 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: