ณ เพลา อัสดง หลงทิวา
ล่องลอยลา อาดูร สูญขนาน
โพ้นโค้งฟ้า ราตรี คลี่ร้าวราน
จันทร์โผล่ผ่าน ม่านแสง แรงตะวัน
รัตติกาล จันทรา อาบทาแสง
ขอบฟ้าแกล้ง ทิวา พาเหหัน
เร้นลอยแอบ ลี้หลบ มิพบจันทร์
ฟ้ากางกั้น ทิวา ห่างราตรี
พรากทิวา จันทร์อาวรณ์ สะท้อนจิต
ความมืดมิด ถาโถม ชโลมปรี่
เย็นยะเยียบ เสียบทะลวง ห้วงฤดี
คลุมชีวี คืนค่ำ ย้ำรัตติกาล
..กุสุมา..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
