เหตุผลห้าข้อ
โอ้นางฟ้าสาวสวรรค์ชั้นใดหนอ
ช่างตัดพ้อต่อว่าแสนกล้าหาญ
บอกข้าพเจ้าเสียมารยาทเมื่อพบพาน
ยามแนะนำปฏิสันถาร ไม่สบตา
ชี้ให้เห็นมีความลับแอบปิดบัง
เรียกไปนั่งใกล้ใกล้ให้เห็นหน้า
ข้าพเจ้าปฏิเสธเสียในกิริยา
พร้อมเหตุผลทั้งห้านำแก้ตัว
พี่ไม่เคยเข้าสังคมจงประจักษ์
เมารถอยู่อย่างหนักยังเวียนหัว
ถูกแนะนำยังไม่ทันได้ตั้งตัว
สี่นิสัยสันดานชั่วยากบรรยาย
ส่วนข้อห้าเพราะพี่กลัวผู้หญิง
เป็นเรื่องจริงย่ำแย่แก้ไม่หาย
จนไม่กล้าสบตาเวลาอาย
จึงเป็นฝ่ายหลบเร้นเช่นที่เจอ
อย่าถือโทษโกรธเคืองเรื่องมารยาท
ย่อมบกพร่องพลั้งพลาดอยู่เสมอ
คิดไม่ดี พี่ไม่มองถูกของเธอ
คราวหน้าคงมิเผอเรออย่างแน่นอน
ฯลฯ
หากไม่โกรธโทษพี่เรื่องมารยาท
คราวหน้าคงไม่พลาดจ้องเสมอ
จะไม่หลบสบตามองหน้าเธอ
จะไม่เผลอไม่มองให้น้องเคือง
ทัณฑฆาต