ต่อน้องดิน
ที่พี่นพยิ้มร่ามาหาหนู
น่าจะรู้ว่ารักปักใจหนอ
พี่รักเดียวเพียงดินถิ่นเต็กกอ
จะไปขอคนดีนี้แน่นอน
ถ้าพี่บอกว่ารักมักจะแน่
อยากดูแลคนงามยามเหนื่อยอ่อน
นั่งสบตาหวานหวานแล้วอ่านกลอน
แหย่ให้งอนก่อนง้อเคล้าคลอเคลีย



สดุ้งตื่นยามดึกรู้สึกเก้อ
นอนละเมอหวาดหวั่นจนขวัญเสีย
นี่ยังไงใยรู้ล่ะอาเฮีย
ว่าดินเนี่ยอยู่แดนดินถิ่นเต็กกอ
เพราะประวัติมีมาแต่นานไง
เขาขานไขบอกเล่าเฝ้าสานต่อ
ดินก็กลัวพี่นพเป็นเช่นเต็กกอ
เลยต้องขอเวลาศึกษาใจ..(นะ)
นอนละเมอหวาดหวั่นจนขวัญเสีย
นี่ยังไงใยรู้ล่ะอาเฮีย
ว่าดินเนี่ยอยู่แดนดินถิ่นเต็กกอ
เพราะประวัติมีมาแต่นานไง
เขาขานไขบอกเล่าเฝ้าสานต่อ
ดินก็กลัวพี่นพเป็นเช่นเต็กกอ
เลยต้องขอเวลาศึกษาใจ..(นะ)

ผู้หญิงดินๆ
