หวังรักรื่นยืนยาวราวชื่อเกาะ
คงเป็นเคราะห์คราวนี้ที่มาเก้อ
เพราะรักสั้นมั่นหมายจะได้เจอ
น้ำตาเอ่ออกเดาะที่เกาะยาว
เคยเกาะแขนแสนรื่นชื่นชมเกาะ
เดินลัดเลาะริมหาดสะอาดขาว
มาครั้งใดได้สุขทุกทุกคราว
ครั้งนี้ร้าวรวดใจให้อาวรณ์
สะพานคอย ๑๐๐ ปีที่เดินข้าม
ยากหาความสุขใจได้ดังก่อน
เหมือนให้คอยร้อยปีนี้แน่นอน
กว่าจะจรบรรจบมาพบกัน
ดาว อาชาไนย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
