อย่ารีบเร่ง เก่งเกิน จนเพลินห้าว
ค่อยค่อยน้าว สาวถึง แล้วดึงหา
ดอกไม้งาม ยามพิศ ยังติดตา
หากรีบคว้า ผกาย้ำ จะช้ำจินต์
อันกลอนกานท์ หวานเพราะ เสนาะโสต
มิกระโดด โลดทะยาน ปานผกผิน
ซึ้งไพเราะ เพราะเพียง เช่นเสียงพิณ
ไล่จากดิน ถิ่นหล้า สู่ฟ้าไกล
หมั่นศึกษา คว้าเรียน พากเพียรเสาะ
บ้านกลอนเหมาะ เจาะหา ได้อาศัย
คนเก่งมาก หลากรส พจน์ละไม
บ้านกลอนไทย ไม่มีหมด พึงจดจำ.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ค่อยค่อยน้าว สาวถึง แล้วดึงหา
ดอกไม้งาม ยามพิศ ยังติดตา
หากรีบคว้า ผกาย้ำ จะช้ำจินต์
อันกลอนกานท์ หวานเพราะ เสนาะโสต
มิกระโดด โลดทะยาน ปานผกผิน
ซึ้งไพเราะ เพราะเพียง เช่นเสียงพิณ
ไล่จากดิน ถิ่นหล้า สู่ฟ้าไกล
หมั่นศึกษา คว้าเรียน พากเพียรเสาะ
บ้านกลอนเหมาะ เจาะหา ได้อาศัย
คนเก่งมาก หลากรส พจน์ละไม
บ้านกลอนไทย ไม่มีหมด พึงจดจำ.../
บูรพาท่าพระจันทร์