~~..o0 คอย 0o..~~
ผิวเพลงเลาเย้าหยอกสายหมอกหม่น
คิดถึงคนเคยเคียงร่วมเรียงฝัน
ป่านฉะนี้เป็นไฉนยามไกลกัน
เจ้าจอมขวัญอยู่ดีหรืออย่างไร
เสียงแผ่วโรยโหยหวนบางครวญขลุ่ย
เสียดเซาะซุยลุยรานสะท้านไหว
ทรวงสะทกอกสะท้อนแสนอ่อนใจ
สะกดไว้ในเศร้ากับเงาคอย
ภวังค์เหม่อเพ้อหาสุดาแก้ว
สิ้นเจ้าแล้วแนวเถื่อนก็เกลื่อนหงอย
เชวงหวานพาลเฝือโอ้!เนื้อกลอย
สุนทรถ้อยรอยถวิลดั่งสิ้นมนต์
จ่อมอาดูรเดียวดายวายสวาสดิ์
ที่มุ่งมาดพลาดหวังเกินยั้งผล
ผกาเอยเคยฉมระรมย์ยล
บัดนี้หล่นร่วงผล็อยบนรอยลา
ฤๅเสื่อมสิ้นกวินขลังกระมังหนอ
ครุ่นคนรอพ้อพร่ำรำพันหา
เอื่อยเพลงเลาเป่าผิวพลิ้วลมพา
สิบโศกาพญาโศกมิโศกปาน
ครวญคนยากฝากข่าวว่าร้าวหนัก
ขาดไยรักถักทอต่อประสาน
ในรำพึงตรึงมั่นเพียงวันวาน
ซบรอยกาลซานเหงาในเงาตรม
ชม้ายแม่แลบ้างอย่าร้างนัก
แม้นเพียงปรักหักยับทิ้งทับถม
ขอกองกูณฑ์ใจเจ้าเผาระทม
แผดผลาญขมขื่นเศร้าเป็นเถ้าจินต์
ปภัสร์
๑๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕
ขอบคุณ ภาพงามงามจากอินเตอร์เนตครับ