เป็นมนุษย์เงินเดือนรอเลื่อนขั้น
พอถึงวันตันตีบเ่ตรีียมอับเฉา
ถูกเออลี่รีทายนายไม่เอา
โละคนเก่ารับใหม่ในบัดดล
เหมือนหมาแก่ไร้ค่าน่าสงสาร
ที่ออกหาอาหารข้างถนน
เขาไม่เห็นคุณค่าความเป็นคน
ที่เขาสนคือต้นทุนที่จ่ายไป
แล้วมนุษย์เงินเดือนก็เลื่อนขั้น
ได้ขึ้นชั้นเป็นเถ้าแก่แต่ไม่ใหญ่
สบายดีไม่ต้องเป็นลูกจ้างใคร
พอได้กินได้ใช้ไปวันวัน
ถึงไม่มีเงินมากใช่ยากเข็ญ
ทุกเช้าเย็นยิ้มได้ใจสุขสันต์
จะมีเงินมากมายทำไมกัน
บนสวรรค์ไม่ต้องใช้สักบาทเดียว..
พอถึงวันตันตีบเ่ตรีียมอับเฉา
ถูกเออลี่รีทายนายไม่เอา
โละคนเก่ารับใหม่ในบัดดล
เหมือนหมาแก่ไร้ค่าน่าสงสาร
ที่ออกหาอาหารข้างถนน
เขาไม่เห็นคุณค่าความเป็นคน
ที่เขาสนคือต้นทุนที่จ่ายไป
แล้วมนุษย์เงินเดือนก็เลื่อนขั้น
ได้ขึ้นชั้นเป็นเถ้าแก่แต่ไม่ใหญ่
สบายดีไม่ต้องเป็นลูกจ้างใคร
พอได้กินได้ใช้ไปวันวัน
ถึงไม่มีเงินมากใช่ยากเข็ญ
ทุกเช้าเย็นยิ้มได้ใจสุขสันต์
จะมีเงินมากมายทำไมกัน
บนสวรรค์ไม่ต้องใช้สักบาทเดียว..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
