ยังมีเพื่อน ผองพี่ ที่เป็นห่วง
วันคืนล่วง เลยลับ กลับมิสาย
ให้หวนคืน ฟื้นมา หาบั้นปลาย-
ชีวิตนาย นั้นหรือ คือ...หลับฝัน
เพราะมีดาว พราวแสง แจ้งกระพริบ
ระย้าระยิบ แย้มใจ ในสวรรค์
วาดท้องฟ้า ฟากสูง จูงสัมพันธ์
แสงไฟ,จันทร์ จิตงาม ยามค่ำคืน
คงไม่สิ้น สิ่งหวัง ยังมีหวัง
ร้อยพลัง พจน์เพียง เสียงสะอื้น
ยามตั้งจิต จงอ่าน กานท์คงยืน-
หยัดบนพื้น พรมพร่าง กระจ่างจินต์
หทัยกาญจน์
๑๖ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
