อยู่ยี่งอรอคนฝั่งธนฯกลับ
เขาลาลับจากไกลใจหมองหมาง
คนยี่งอหนาวเหน็บเจ็บระคาง
ทนอ้างว้างเหงาใจไม่วายเว้น
เดินทางต่อถึงยะกังทางฝั่งเหนือ
ยืนดูเรือใบโล้โต้คลื่นเล่น
จนอาทิตย์ส่องจ้าเพลาเพล
จึงหลบเร้นขึ้นโป๊ะไปโต๊ะแดง
ถึงชายหาดราทัสรีบจัดของ
ใจหม่นหมองอับเฉาเขาหน่ายแหนง
สัญญาใจบอกไว้ไม่เปลี่ยนแปลง
เขากลับแบ่งหัวใจให้ใครครอง
ผ้าบาติกผืนงามยังจำมั่น
ลวดลายมันสดใสไม่มัวหมอง
เป็นรูปปลาเล่นลายด้วยไหมทอง
ยามได้มองจิตคำนึงถึงไม่วาย
เดินทางถึงตากใบใจขื่นขม
รักคงล่มเหลวแหลกแตกสลาย
ฝันที่เราเคยสร้างพังทลาย
เมื่อย่างกรายไกลโขสู่โก-ลก
--ณัชชา--
เขาลาลับจากไกลใจหมองหมาง
คนยี่งอหนาวเหน็บเจ็บระคาง
ทนอ้างว้างเหงาใจไม่วายเว้น
เดินทางต่อถึงยะกังทางฝั่งเหนือ
ยืนดูเรือใบโล้โต้คลื่นเล่น
จนอาทิตย์ส่องจ้าเพลาเพล
จึงหลบเร้นขึ้นโป๊ะไปโต๊ะแดง
ถึงชายหาดราทัสรีบจัดของ
ใจหม่นหมองอับเฉาเขาหน่ายแหนง
สัญญาใจบอกไว้ไม่เปลี่ยนแปลง
เขากลับแบ่งหัวใจให้ใครครอง
ผ้าบาติกผืนงามยังจำมั่น
ลวดลายมันสดใสไม่มัวหมอง
เป็นรูปปลาเล่นลายด้วยไหมทอง
ยามได้มองจิตคำนึงถึงไม่วาย
เดินทางถึงตากใบใจขื่นขม
รักคงล่มเหลวแหลกแตกสลาย
ฝันที่เราเคยสร้างพังทลาย
เมื่อย่างกรายไกลโขสู่โก-ลก
--ณัชชา--