รำพึงพัน พันคำ นำความรัก
ร้อยสร้อยถัก ถักทอ ท้อขมขื่น
คิดถึงพี่ พี่นั้น ฉันกล้ำกลืน
น้องยังยืน ยืนรอ พี่ต่อกล
เนิ่นนานวัน วันเดือน เคลื่อนผ่านแล้ว
โธ่ พี่แก้ว แก้วกล้า อย่าสับสน
อภัยบ้าง บ้างครั้ง ฝั่งวกวน
ตลิ่งล้น ล้นหลาม ความรอคอย
น้องมารอ รอวัน นั้นหวนกลับ
มารอรับ รับกล คนเหงาหงอย
เคยเคียงกลอน กลอนคู่ รู้ร่องรอย
อย่าใจน้อย น้อยใจ ใช่! รอเธอ
หทัยกาญจน์
๑๖ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๕๕
ส่งดวงใจ ใจรัก ถักทอฝัน
ยังรอวัน วันคืนชื่นเสมอ
อักษรถ้อย ถ้อยถาม ความถึงเธอ
อย่าพลั้งเผลอ เผลอไผล เมื่อไกลกัน
อย่าลืมวัน วันที่ มีเราสอง
ร่วมร้อยกรอง กรองคำ นำสร้างสรรค์
ให้ละโศก โศกทิ้ง ทุกสิ่งอัน
ยังจำมั่น มั่นคง ตรงสายใย
ทั้งน้องพี่ พี่น้อง มองเมียงอยู่
ถามไถ่ดู ดูด้วย ช่วยขานไข
ทุกข์หรือสุข สุขชื่น รื่นฤทัย
หรือปวดร้าว ร้าวใจ ให้กังวล....
"สุนันยา"
ยังรอวัน วันคืนชื่นเสมอ
อักษรถ้อย ถ้อยถาม ความถึงเธอ
อย่าพลั้งเผลอ เผลอไผล เมื่อไกลกัน
อย่าลืมวัน วันที่ มีเราสอง
ร่วมร้อยกรอง กรองคำ นำสร้างสรรค์
ให้ละโศก โศกทิ้ง ทุกสิ่งอัน
ยังจำมั่น มั่นคง ตรงสายใย
ทั้งน้องพี่ พี่น้อง มองเมียงอยู่
ถามไถ่ดู ดูด้วย ช่วยขานไข
ทุกข์หรือสุข สุขชื่น รื่นฤทัย
หรือปวดร้าว ร้าวใจ ให้กังวล....
"สุนันยา"