นางตานี คร่ำครวญ โหยหวนหา
โอ้พ่อขวัญ ชีวา คราหมองไหม้
เนาแนบนอน ในป่า พนาไพร
แสนสุขใจ ใดเล่า เฝ้ารัญจวน
เห็นหนุ่มงาม ทรามเชย เลยหลงรัก
ตระคองกอด ตวัด รัดสัดส่วน
น้ำค้างพราย พร่างพรม ลมอบอวล
สองแก้มนวล น้องนาง ข้างพี่ชาย
ลมรำเพย เชยชื่น คืนสุขสันต์
มองดูจันทร์ เคลื่อนคล้อย ลอยลับหาย
น้องไร้คู่ อยู่เดียว เปลี่ยวมิวาย
ไม่จางหาย รางร้าย กล่ำกลายพลัน
เกือบรุ่งสาง สว่างแล้ว ต้องแจวจาก
นางตานี มิอยาก พรากไหวหวั่น
คิดถึงคืน ชื่นสุข ปลุกเร้ากัน
มาถึงวัน จำจาก ลำบากใจ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
