คิดถึงกลอน กลบท(กลบทรักร้อย)
วอนสายลม ลมพัด สะบัดไหว
พัดพาใจ ใจนี้ ที่ห่วงหา
ไปแนบชิด ชิดเคียง เพียงพี่ยา
แม้ห่างไกล ไกลตา พาคำนึง
ทุกวันคอย คอยหวง ห่วงนักหนา
ร้อยลำนำ นำพา ว่าคิดถึง
ฝากลมวอน วอนพร่ำ ย้ำตราตรึง
ถึงคนซึ้ง ซึ้งทรวง ห้วงหทัย
เอ่ยคำรัก รักล้น ท้นดวงจิต
เฝ้าครุ่นคิด คิดความ ยามหวั่นไหว
พี่จะรู้ รู้ไหม ใครห่วงใย
นอนร้องไห้ ไห้หวน ครวญละเมอ
เขียนกลอนกล กลบท จดคำพ้อ
ไร้คนต่อ ต่อคำ พร่ำเสนอ
คิดถึงกานท์ กานท์หวาน สารจากเธอ
ยังคงคอย คอยเสมอ เธอหวนคืน.....
“สุนันยา”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
