คิดถึงใคร ไหนเล่า พี่เฝ้าถาม
ร่วมดวงจิต คิดตาม ยามห่วงหา
เพียงคนดี นี้ไป ไม่กลับมา
ในแววตา ต่างเศร้า เฝ้ารอเธอ
อาจเนิ่นนาน กาลก่อน กลอนใกล้ชิด
คอยตามติด ต้องใจ ใคร่เสนอ
ภาพเคียงคู่ รู้ร้อย ถ้อยละเมอ
อาจไม่เห็น เช่นเกลอ เผลอลืมกัน
หรือบางสิ่ง ยิ่งอยู่ ดูหว้าวุ่น
ขาดไออุ่น อาบรัก ทอถักฝัน
ขาดความหวาน กานท์ปัก จักสัมพันธ์
คงลืมเธอ ลืมฉัน นั้นลาเรา...
หทัยกาญจน์
๑๕ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๕๕
เขาไปแล้ว ไปลับ ไม่กลับแน่
จึงได้แต่ อ่านกลอน วอนถึงเขา
กลับเถิดหนา กลับมา หานงเยาว์
ทุกค่ำเช้า เฝ้าคิดถึง คะนึงหวน
แม้พี่ได้ อ่านกลอน วอนขอนี้
ให้คนดี สุขสันต์ อย่ากำสรวล
ยังอยากเจอ เพ้อหา ครารัญจวน
เพราะเนื้อนวล ยังคอย อย่างน้อยใจ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
