อย่าตื๊อฉัน วุ่นวาย คล้ายบ้าคลั่ง
อย่าจริงจัง มากไป มันไม่เหมาะ
อย่าเซ้าซี้ เสียจน คนยิ้มเยาะ
อย่าฉอเลาะ ทุกวัน มันเลี่ยนไป
หากคิดรัก จงตระหนัก รักแต่น้อย
พอนานหน่อย ค่อยเติม ค่อยเพิ่มใส่
ก้าวช้าช้า เรียนรู้ หมั่นดูใจ
คงมิไกล เกินคว้า มาเชยชม
เหมือนปลูกข้าว ทำการ หว่านเมล็ด
กว่านาเสร็จ ลงเคียว เกี่ยวสาสม
ต้องทนเหน็ด-เหนื่อยง่วน พรวนดินตม
รู้จักข่ม อดกลั้น แบ่งขั้นตอน
เกรงเล่ห์ชาย หมายคู่ เพียงชู้เล่น
มักเคี่ยวเข็ญ กามิศ จิตหลอกหลอน
อิสตรี ถี่ถ้วน ควรสังวร
พึงตัดรอน เสมอ ห้ามเผลอตน
โปรดสงบ เสงี่ยม เจียมไว้บ้าง
เดินตามอย่าง ประเพณี มีเหตุผล
ใช้สัตย์,ซื่อ บริสุทธิ์ หยุดทุรน
ความอดทน ถนอม ย่อมกำชัย
เพียงประพฤติ เท่านี้ ก็ดีเลิศ
ผลบังเกิด ปีติ อดิศัย
ฉันยินดี มอบกายา ชีวาลัย
ร่วมฤทัย ปรนนิบัติ สิ้นขัดเคือง
สุนทรวิทย์
อย่าจริงจัง มากไป มันไม่เหมาะ
อย่าเซ้าซี้ เสียจน คนยิ้มเยาะ
อย่าฉอเลาะ ทุกวัน มันเลี่ยนไป
หากคิดรัก จงตระหนัก รักแต่น้อย
พอนานหน่อย ค่อยเติม ค่อยเพิ่มใส่
ก้าวช้าช้า เรียนรู้ หมั่นดูใจ
คงมิไกล เกินคว้า มาเชยชม
เหมือนปลูกข้าว ทำการ หว่านเมล็ด
กว่านาเสร็จ ลงเคียว เกี่ยวสาสม
ต้องทนเหน็ด-เหนื่อยง่วน พรวนดินตม
รู้จักข่ม อดกลั้น แบ่งขั้นตอน
เกรงเล่ห์ชาย หมายคู่ เพียงชู้เล่น
มักเคี่ยวเข็ญ กามิศ จิตหลอกหลอน
อิสตรี ถี่ถ้วน ควรสังวร
พึงตัดรอน เสมอ ห้ามเผลอตน
โปรดสงบ เสงี่ยม เจียมไว้บ้าง
เดินตามอย่าง ประเพณี มีเหตุผล
ใช้สัตย์,ซื่อ บริสุทธิ์ หยุดทุรน
ความอดทน ถนอม ย่อมกำชัย
เพียงประพฤติ เท่านี้ ก็ดีเลิศ
ผลบังเกิด ปีติ อดิศัย
ฉันยินดี มอบกายา ชีวาลัย
ร่วมฤทัย ปรนนิบัติ สิ้นขัดเคือง
สุนทรวิทย์