******“รักเธอ”******
“รัก”คำหนึ่ง พึงให้ ได้ประจักษ์
เพียงตระหนัก ภักดี มีเสมอ
ถ้อยคำนี้ จำนรรจ์ ฉันรักเธอ
พร่ำเสนอ จริงใจ มอบให้มา
เพียงเราสอง ปองหมาย ไม่แปรเปลี่ยน
ยังคงเวียน เพียรร้อย ถ้อยหรรษา
เอื้ออาทร ทุกห้วง ช่วงเวลา
พร้อมยึดมั่นสัญญา พาผูกพัน
“รัก”คำเดียว เกี่ยวข้อง นำผ่องจิต
“รัก”ลิขิต ค่านี้ มีเธอ-ฉัน
“รัก”มอบให้ มิใช่เผลอ เพ้อรำพัน
“รัก”ทุกวัน มอบเคียง เพียงหนึ่งเดียว
“เธอ” รักฉัน หรือเปล่า เฝ้าอยากรู้
“เธอ” มีคู่ เคียงกาย ไว้แลเหลียว
เธอ” รักใคร แนบสนิท ติดเป็นเกลียว
หรือ”เธอ”เปลี่ยว ฤดี...ไม่มีใคร.....?
“สุนันยา”
" รักเธอ "
ใจที่ซึ่งบอบบางออกอย่างนั้น
กับกานท์อันอบอวลชวนหลงใหล
ความภาคภูมิสิ่งเดียวเกี่ยวห้องใจ
ยังฝันใฝ่ใช่เย้าพะเน้าพะนอ
คำรำพันสุดหล้ากล่อมมาฝาก
แผ่วเบาจากเธอเย้าหรือเปล่าหนอ
ใจรู้ห่วงสายใยได้แต่รอ
กับการพ้อถามเอื่อยอยู่เรื่อยไป
ทุกครั้งที่ห่างหายทำอะไรอยู่
อยากจะรู้ทุกทีอยู่ที่ไหน
สุขหรือเศร้าเคล้าคละประการใด
ใจห่วงใยห่วงหามาทุกคราว
แค่รักเธอคิดถึงซึ้งยังดี
คงช่วยให้ใครคนนี้คลายหายเศร้า
ส่งความห่วงถามหามาแผ่วเบา
กับความเหงารุมเร้ามันเศร้าเกิน
กระซิบมาเคียงใกล้ได้ยินไหม
กับหัวใจบางเบาใช่เขาอื่น
ด้วยคิดถึงประจำทุกค่ำคืน
ที่หยัดยืนคำมั่นกันและกัน
ด้วยศรัทธาผูกพันอันแน่แน่ว
ไร้ใครแล้วให้ระลึกนึกถึงฉัน
คิดถึงใครคนนี้ก็แล้วกัน
จะคอยปันให้เจือสายเยื่อใย
อย่าคิดว่าไม่มีใครไหนห่วงหา
ในวันที่เธออ่อนล้าและอ่อนไหว
ยังมีคนที่ย่อมพร้อมเข้าใจ
และห่วงใยด้วยประจักษ์..เพราะ "รักเธอ"
รการตติ